حضرت علی ع درخطبه ۲۳ نهج البلاغه قسمت دوم آن خطبه می فرماید:
ای مردم! انسان هر مقدار که ثروتمند باشد،باز از خویشاوندان خود بی نیاز نیست که از او با زبان و دست دفاع کنند.خویشاوندان انسان ،بزرگترین گروهی هستند که از او حمایت می کنند و اضطراب وناراحتی او را می زدایند، ودر هنگام مصیبت ها نسبت به او،پرعاطفه ترین مردم می باشند.نام نیکی که خدا از شخصی در میان مردم رواج دهد بهتر از میراثی است که دیگری بردارد.
آگاه باشید مبادا از بستگان تهیدست خود رو برگردانید واز آنان چیزی را دریغ دارید ،که نگاه داشتن مال دنیا، زیادی نیاورد واز بین رفتنش کمبودی ایجاد نکند. آن کس که دست دهنده خودرااز بستگانش بازدارد، تنها یک دست رااز آنها گرفته ولی دستهای فراوانی رااز خویش دور کرده است،و کسی که پر وبال محبت را بگستراند،دوستی خویشاوندانش تداوم خواهد داشت.
درباره این سایت